Ибрагьим де огъар: «Гьей балам! Эсинге гелтир чи, оьз яшавунгда сен кёп кёп ниъматланы алдынг, Лазар буса янгыз азап гёрюп турду. Гьали буса о мунда кеп чеге, сен азап чегесен.
– Раббибизни Ругьу Мени уьстюмде, О Мени танглагъан. О Мени пакъырлагъа Сююнч Хабарны, есирлеге азатлыкъ, сокъурлагъа гёз ачыв гьакъда билдирмеге йиберген. О Мени азап чегегенлени азат этмеге,
Сен чекген азапланы ва тарчыкълыгъынгны билемен. Буса да сен байсан! Оьзлер ягьудилербиз деп, сени яманлайгъанланы таныйман. Олар ягьудилер тюгюл, иблисни тайпасындан болгъанлар.