20 Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса аврувгъа: – Балам, сени гюнагьларынгдан гечилди, – дей.
Шонда Ону янына тербенип болмай авруйгъан бир адамны ятывдагъы кююнде гелтирелер. Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа: – Балам, къаст этип йибер! Сени гюнагьларынгдан гечилди! – дей.
Къайсы рагьатдыр айтмагъа: «Сени гюнагьларынгдан гечилди», – демекми, ёгъесе: «Туруп, юрюп йибер», – демекми?
Аврувну гелтиргенлени иманы барын гёрюп, Иса тербенмейген шо адамгъа: – Балам, сени гюнагьларынгдан гечилди, – дей.
Иса къатынгъа: – Сени гюнагьларынг гечилди, – дей.
Инсанны гьакъында Огъар гьеч биревню де англатыв бергени тарыкъ болмагъан. Неге тюгюл де, инсанны ичинде не барны О Оьзю биле болгъан.
Сонг о адамгъа ибадатханада къаршылашып, Иса огъар: – Муна, сен сав болдунг. Вёре, дагъы гюнагь иш этме, ёгъесе сагъа дагъы да яманы болур, – дей.
Барнаба Аллагьны Ругьундан ва имандан толгъан яхшы адам болгъан. Антиокиягъа гелгенде, бу адамлагъа Аллагьны рагьмусу берилгенни гёрюп, о сююне, оланы Раббибизге гьакъ юрекден амин болмагъа чакъыра. Бир кёплер Раббибизни якъчылары болалар.
Бу адам Павелни сёйлейгенине тынглай. Бу адамгъа тигилип къарап, Павел муну сав болмакъ учун иманы барны гёре.
Гьали сиз кимден гече бусагъыз, мен де шондан гечемен. Мен гечген затны чы (эгер де гертиден де магъа гечме зат бар буса), бизин Иблисге алдатма къоймасын учун, Месигьни алдында сизин хатиригизден гечдим. Иблисни мурадын буса биз яхшы билебиз.
Бир биригизге сабурлу болугъуз. Эгер де биревню биревге хатири къалгъан буса, гечигиз. Раббибиз сизден гечгенде йимик, сиз де гечигиз.
Амма, булай ёрав этип къарайыкъ, бирев: «Сени иманынг бар, меники буса амалларым бар», – дей. Магъа амалларсыз иманынгны гёрсет, мен де сагъа амаллардан таба иманымны гёрсетермен!