48 Бу тамашагъа къарамагъа жыйылгъан бютюн халкъ болгъан затланы гёргенде, къайгъырагъанлыкъдан тёшлерин тюе туруп, уьйлерине къайта.
Ясакъчы буса, арекде токътап, гёзлерин кёкге гётерип къарап да болмай, тёшюне уруп тююнюп: «Я Аллагь! Мен гюнагьлыгъа рагьмулу бол!» – дей.
Барысы да къызгъа тююнюп яс этип йылайлар. Амма О: – Йыламагъыз, о оьлмеген, юхлап тура, – дей.
Бу сёзлени эшитгенде, жыйылгъанланы юреклери ярыла. Петерге ва оьзге элчилеге: – Къардашлар, энни биз не этме герекбиз дагъы? – деп сорайлар.