56 Къуллукъчу къатынлардан бири ону отну ягъында олтургъанын гёре ва огъар тикленип къарап: – Бу да Ону булан эди, – дей.
Петер буса къырда абзарда олтуруп тура болгъан. Бир къуллукъчу къыз ону янына гелип: – Сен де галилеялы Иса булан бирче эдинг, – дей.
Ахшам он эки якъчысы да булан Иса шонда геле.
Амма Иса булай дей: – Къатынны парахат къоюгъуз! Огъар неге къайнашасыз? Мени учун о бир яхшы иш этди!
Сонг Иса къолларын дагъы да ону гёзлерине сала. Бу адам гёзлерин ачып къарай. Ону гёзлери ачыла ва дагъы да къайтып яхшы гёреген бола.
Адамлар абзарны ортасында от ягъып, отну айланасында олтургъанда, Петер де оланы арасына гирип олтура.
Петер буса къатынгъа: – Мен Ону танымайман, гьей къатын, – деп, Исаны таныйгъанын инкар эте.
Шо къараваш къыз бу ерде Петерге: – Сен де Бу адамны якъчыларындан сама тюгюлмюсен? – деп сорай. – Тюгюлмен, – дей о.