38 – Раббибиз! Муна мунда эки къылыч бар, – дей олар. – Таман, – дей О.
Шонда Иса булан болгъанлардан бири, къылычын сувуруп, уруп дин къуллукъчуланы башчысыны къулуну къулагъын гесип тюшюре.
Шо заман Иса олагъа булай дей: – Гьали акъчасы барлар акъчасын алсынлар, дорбасы барлар дорбасын алсынлар, къылычы ёкълар буса, палтарын сатып, къылыч алсынлар.
Иш не ерде экенни англап, Иса булан бирче болгъан Ону якъчылары Огъар: – Я Рабби! Къылычланы къоллайыкъмы? – деп сорайлар.
– Мен бу дюньядагъы пачалар йимик тюгюлмен. Эгер олар йимик болгъан эдим буса, якъчыларым Мен ягьудилени къолуна тюшмесин деп ябушар эдилер. Тюгюл, Мен мундагъы пачалар йимик тюгюлмен, – дей Иса.
Биз гюндюзнюкилербиз, шо саялы, гелигиз, айыкъ кюйде турайыкъ, уьстюбюзге, гюбе гиегенде йимик, сюювню ва иманны гиейик, башыбызгъа да, темир башлыгъын гиегенде йимик, къутгъарылажагъыбызны умутун гиейик.
Иблисге къаршы токътай туруп, иманыгъызда къатты кюйде туругъуз. Неге тюгюл де, сизин йимик, бютюн дюньядагъы иман къардашларыгъыз да азаплар чегегенни сиз билесиз.