48 Исаны гёргенде, ата анасы гьайран болуп къала ва анасы Огъар: – Балам! Сен бизге этгенинг недир? Атанг да, мен де Сени излей туруп, нечик талчыкъгъанны гёресен чи, – дей.
Иса халкъгъа шолай сёйлеп турагъанда, Ону булан сёйлемеге сююп, анасы ва инилери гелип, къырда токътайлар.
Яш буса олагъа: – Мени негер излеп айландыгъыз? Яда сиз Мен Атамны уьюнде болма герекни билмедигизми? – деп сорай.
Иса Аллагьгъа этеген къуллугъун башлагъан заманда, О отуз яшында бола. Адамлар токъташдырагъанына гёре, Иса – Юсупну уланы. Юсуп буса Гьелини уланы. Ону къалгъан тайпа тухуму:
Барысы да шону арив гёрелер. Ону авзундан чыкъгъан бек тизив сёзлеге гьайранлыкъ этелер ва: – Бу Юсупну уланы тюгюлмю дагъы? – деп сорайлар.
Филип, Натанайылны табып, огъар: – Биз Мусаны Къанунунда ва пайхаммарланы китапларында Оьзюню гьакъында язылгъан Адамны тапдыкъ. О Юсупну Уланы назаретли Иса, – дей.