40 Иса, токътап, ону Оьзюню янына алып гелсин деп буюра. Сокъур ювукълашгъан заманда, Иса Огъар:
Алда барагъанлар ону сёйлеме къоймай токътатмагъа къарайлар. Сокъур буса: – Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт! – деп бирден бир бек къычыра.
– Мен сагъа не этгенни сюесен? – деп сорай. – Я Раббим! Мен гёрмеге сюемен, – деп жавап бере сокъур.