13 – Иса, Устаз, бизге бир рагьму эт! – деп къычыра.
Шо ерлерде яшап турагъан гьананлы бир къатын, Ону янына гелип: – Я Раббим, гьей Сен Давутну Наслусу! Магъа бир рагьму эт. Къызым жинли болуп, бек азап чегип тура, – деп ялбарып тилей.
Иса ондан къайтып гелегенде, Ону арты булан эки сокъур адам юрюй. Олар: – Гьей Давутну Наслусу Иса, бизге бир рагьму эт! – деп къычыралар.
Оьлтюрмек учун, муну жин бир кёп керенлер отгъа, сувгъа салды. Эгер Сен гьеч бир зат этип бола бусанг, бизге языкъсын, бир кёмек эт хари!
О адамланы гёрюп, Иса олагъа: – Барып дин къуллукъчуларыгъызгъа гёрюнюгюз, – дей. Олар барагъанда, ёлдокъ да аврувундан тазаланалар.
– Устаз, биз сав гечени узагъында доландыкъ, гьеч бир зат да тутмадыкъ. Амма Сен айтгъан сонг, торланы ташлажакъман, – деп жавап бере Симон Огъар.