Барыгъыз, «Къурбанны тюгюл, Мен рагьмуну сюемен» деген сёзлени маънасын уьйренип гелигиз. Мен муъминлени тюгюл, гюнагьлыланы чакъырмакъ учун гелгенмен.
– Айтайыкъ, сизин биригизни юз къоюгъуз бола, оланы да бири тас болуп къала. Къалгъан токъсан тогъузун авлакъда да къоюп, тас болгъаны табулгъанча, ону артындан излемеге бармасмы эдигиз?
Экинчи керен дагъы да огъар: – Гьей Югьанны уланы Симон! Сен Мени сюемисен? – деп сорай. Петер Огъар: – Сюемен, Раббим! Сен билесен чи мен Сени сюегенни, – деп жавап бере. – Сен Мени къойларымны гьайын эт, – дей Иса огъар.
Шону эшитгенде, олар Аллагьгъа макътав этдилер. Олар Павелге булай айтды: – Гёресен чи, къардашым, ягьудилени арасында минглер булан Исагъа иман салагъанлар бар. Олар барысы да Мусаны Къанунуна бек гьюрмет этегенлер.