О да атасына: «Муна, мен сени бир къулунг йимик болуп сагъа ишлейгеним нечесе йыллар бола. Мен бир де сени буйругъунгдан чыкъмагъанман. Амма сен буса, къурдашларым булан йыбансын деп, магъа бир улакъ сама да бермегенсен.
эгер де адамлар товба этсе, Аллагь олардан гечежек. О гьакъда адамлагъа айтылма тарыкъ деп язылгъан. Мени атымдан Ерусалимден башлап бары да халкълагъа сиз шо гьакъда билдирме тарыкъсыз.
Исаны уьюне чакъыргъан фарисей шону гёргенде: «Бу Адам герти пайхаммар болгъан эди буса, Оьзюне тиеген къатын ким ва нечик къатын экенни билер эди. Бу чу бир гюнагьлы къатын», – деп ойлаша.
Мен дагъы да: «Балики, исрайыллылар шону англамай къойгъандыр?» – деп сорайман. Биринчилей болуп, Муса Раббибизни сёзлери булан булай айтды: Мен халкъ деп гьисапланмайгъан халкъдан таба сизде гюнчюлюкню уятарман. Мен англавсуз халкъдан таба сизде къазапланывну уятарман.
Ят халкълар къутгъарылсын учун, биз олар булан сёйлемеге къарайбыз. Ягьудилер буса бизге пуршав этмеге айланалар. Шолайлыкъ булан олар оьзлени гюнагьларын артдыралар. Не буса да Аллагьны къазапланыву олагъа етишген.