Лидия ва ону уьюндегилер барысы да, сувгъа чомдуртуп, оьзлени Аллагьгъа тапшуртгъан сонг, о бизин уьюне чакъырды. О: – Эгер сиз мен Раббибизге гьакъ герти кюйде иман салгъан деп гьисап эте бусагъыз, гелип уьюмде токътагъыз – деп, о бизин инандырды.
Амма Раббибиз огъар: – Бар! О адам, ят халкъланы, оланы пачаларыны, Исрайылны халкъыны алдында Мени атымны белгили этмек учун Мен сайлагъан къуллукъчудур.
Биз Раббибизден къоркъагъаныбыз саялы, гьакъ гертиликге инансын деп, инсанланы да мюкюр этме къарайбыз. Биз ким экенибиз Аллагьгъа белгили, шо сизге де белгилидир деп умут этемен.
эгер де, озокъда, сиз иманны къатты ва бек кюрчюсюнде дагъы да токътап турсагъыз. Сиз эшитген Сююнч Хабар берген умутдан тайышмай туругъуз. Шо Сююнч Хабар кёкню тюбюнде яшайгъан бары да халкъгъа билдирилген. Аллагьны тапшуруву булан мен Сююнч Хабар билдирмек учун къуллукъчу болдум.
сагъа онгайлыда да ва онгайлы тюгюлде де Аллагьны каламын билдирме гьазир кюйде тур! Уьйретегенде, бир заманда да чыдамлыгъынгны тас этмейли, адамланы хаталарын гёрсет, юзлерин ач, ругьландыр.