27 Иса бу сёзлени айтып турагъанда, халкъны арасындан бир къатын чыгъып, Огъар: – Насиплидир Сени къурсагъында гётерип юрюген ва Сени эмдирген! – деп къычыра.
Малайик ону янына гирип: – Салам сагъа, гьей оьзюне Аллагь рагьмулу болгъан къыз. Раббибиз сени буландыр, – дей.
Гётеринки тавуш булан Элизабет булай дей: – Къатынланы арасындан Аллагь инг сыйлагъаны сенсен. Сени къарнынгдагъы балангны да сыйлагъандыр.
О Оьзюню инг гиччи бир къулу болгъан магъа тергев берди. Энниден сонг бары да наслулар магъа насипли деп айтажакълар.
Сонг барып оьзюнден де яман дагъы да етти жинни алып гелип, жин адамны ичине гирип яшай. Натижада, адамны гьалы алдагъысындан да бузукъ бола.
Сизге олай бир гюнлер гелир, о заман: «Насиплилердир яш болмайгъан къатынлар, яш тапмагъан ва яшын ичирмейген къатынлар», – деп айтажакълар.