36 Сен ойлашагъан кюйде, къачакъланы къолуна тюшген адамны ювугъу шо уьч де гишиден къайсыдыр?
– Бере, – деп жавап бере Петер. Уьйге гиргенде, Иса ондан алдынлыкъ этип: – Сени нечик эсинге геле, Симон: дюньяны пачалары ясакъны кимлерден ала – оьзюню уьягьлюсюндегилерденми, ёгъесе башгъаларданмы? – деп сорай.
– Месигьни гьакъында сиз не ойлашасыз? О кимни Уланыдыр? – деп сорай. Фарисейлер Огъар: – Давутну Наслусу, – деп жавап берелер.
Артындагъы гюн оьзю гетегенде буса, эки гюмюш акъча чыгъарып, къонакъ уьйню есине бере ва огъар: «Муну гьайын этерсен ва эгер артыкъ харжласанг, мен сагъа къайтывда берермен», – дей.
– Огъар рагьму этген адамдыр, – дей о. – Буса бар, сен де шолай этерсен, – дей Иса.
Оланы тёлемеге бир заты да болмагъаны саялы, о экевюнден де гечген. Энни айт чы сен, шо адамланы къайсы бай адамны кёп сюежек? – дей Иса.