17 Исаны етмиш эки де якъчысы шат болуп къайта ва: – Я Рабби! Сени атынгны айтгъанда, бизге жинлер де таби болду, – дейлер олар.
Ону гьакъындагъы хабар бютюн Суриягъа яйыла. Исаны янына бары да зайыпланы, гьар тюрлю аврувлардан ва сыркъавлардан азап чегип турагъанланы, жинлилени, аврув тутагъанланы, санлары тербенмейген болгъанланы гелтирелер. Иса да оланы сав эте.
Иман салагъанлар булай аламатлар гёрсетмеге болажакълар: Мени атым булан жинлени къувалажакълар, янгы тиллерде сёйлежеклер.
Сонг Раббибиз Иса, якъчыларыны арасындан дагъы да етмиш экисин сайлап, Оьзю барма герекли гьар шагьаргъа ва юртгъа Оьзюню алдындан жут жут этип, оланы йибере.
Тек жинлер сизге таби бола деп сююнмегиз, амма сизин атларыгъыз кёклерде язылгъанына сююнюгюз.
Ондагъы аврувланы сав этигиз, олагъа: «Аллагь сизге гьакимлик этежек заман ювукълаша тура», – дегиз.
Он эки де элчисин чакъырып, Иса олагъа бары да жинлени къуваламакъ ва аврувланы сав этмек учун гьакимлик ва къудрат бере.
Парахатлыкъ береген Аллагь узакъ къалмай иблисни сизин аякъ тюбюгюзде янчажакъ! Раббибиз Иса Месигьни рагьмусу сизин булан болсун!
Иманлылар Месигьге нечик таби бола буса, къатынлар да эрлерине гьар затда таби болмагъа гереклер.