Иса ата анасы булан гете ва Назаретге геле, оланы изнусундан чыкъмай тура. Ону анасы буса бары да бу затланы эсде сакълай ва оланы гьакъында ойлаша тура.
Бек къоркъма да къоркъуп, огъар багъып гёзлерин гётерип, Корнилий: – Не бар, я бийим? – деп сорай. Малайик огъар булай дей: – Аллагь сени дуаларынгны эшитди ва берген садагъаларынгны къабул этди.