16 Мен тарчыкъ гьалгъа тюшген заманда, сиз магъа Салоникге де бир нече керенлер кёмек йиберип гелдигиз.
Амфиполдан ва Аполлониядан оьтюп, олар Салоникге гелелер. Онда ягьудилени синагогу болгъан.
Дюр, биз сизин яныгъызгъа гелмеге бек сюе эдик. Мен, Павел, буса бир керен де тюгюл, эки керен де тюгюл. Тек бизин ёлубузну иблис къыркъып токътады.
Къардашлар, биз нечик ишлегенибиз ва нечик загьмат тёкгенибиз сизин эсигиздедир. Сизин арагъызда Аллагьны Сююнч Хабарын билдире туруп, сизге гьеч бир намус да салмайбыз деп, биз гечеси гюню булан ишлеп турдукъ.
Оьзлени яшаву пайдасыз оьтмесин учун, бизинкилер, гьар гюнлюк тарыкъ герекни гьакъында ойлаша туруп, яхшы ишлер этмеге уьйренмеге тарыкъ.