7 Сонг Петер ону онг къолун тутуп гётере. Бирден ону аякъларына ва тобукъларына гюч геле.
О да къатынгъа ювукъ барып, къолундан тутуп тургъуза, ону иссилиги тайып къала. Сонг къатын да туруп, олагъа тепси къура.
Къызны къолундан тутуп, огъар: – Талита къум! – дей. Бу сёз: «Къызым, сагъа айтаман, тур!» – демекдир.
Амма Иса ону къолун тута ва гётерип тургъуза. Яш тура.
Иса къатынны уьстюне къолларын сала. О шоссагьат язылып, Аллагьгъа макътавлар этмеге башлай.
Петер огъар: – Мени гюмюшюм де, алтыным да ёкъ, амма менде бар затны сагъа берермен. Назаретли Иса Месигьни атыны къудраты булан сен тур, юрю! – дей.
Атылып аякъгъа туруп, юрюмеге башлай. Сонг юрюй, чаба туруп, олар булан бирге ибадатханагъа гирип, Аллагьгъа макътав этмеге башлай.
– Бу адамлагъа биз не этме герекбиз? Олар бир уллу аламат иш гёрсетгени Ерусалимде яшайгъанланы барына да белгили. Ону биз инкар этме болмайбыз.
Сиз бугюн сакъат адамгъа этилген яхшылыкъны ва о нечик сав этилгенни гьакъында бизден сорав ала болгъан сонг,
Къолун узатып, Петер ону эретургъуза. Сонг Аллагьны халкъын ва тул къатынланы ичине чакъырып, олагъа Табитаны сав экенин гёрсете.