Булар дин агъым деп айтагъан Ёлгъа гёре мен, гертилей де, аталарыбызны Аллагьына ибадат этегенимни сенден яшырмайман. Мусаны Къанунунда ва пайхаммарланы китапларында язылгъан бары да затлагъа иман саламан.
Павел булай дей: – Мен Румну пачасыны дуванын къаравуллап токътагъанман, дуван да магъа мунда этилмеге герек. Сен оьзюнг де яхшы билеген кюйде, мен ягьудилеге къаршы гьеч бир яман иш этмегенмен.
Уьч гюнден сонг Павел ягьудилени арасындан абурлу адамланы бир ерге чакъыра. Олар жыйылгъан заманда, булай дей: – Къардашлар! Мен халкъыбызгъа ва ата бабаларыбызны адатларына къаршы гьеч бир зат этмесем де, Ерусалимде тутулуп туснакъ этилип, румлуланы къолуна берилдим.
Олар да огъар булай дей: – Сени гьакъынгдан биз Ягьудеядан кагъызлар алмадыкъ. Иман къардашлардан гьеч бириси де мунда гелип бизге бир зат да билдирмеди яда сени уьстюнгден бирев де бир яман сёз де сёйлемеди.
Биз не зат булан оьктем болабыз? Айрокъда сизге бакъгъан якъда бу дюньяда оьзюбюзню Аллагьдан гелеген ачыкълыкъ ва гьакъ юреклик булан тутагъанлыкъда намусубуз бизге юк болуп токътай. Биз инсан гьакъылына тюгюл, Аллагьны рагьмусуна аркъа таяйбыз.