19 Асгербашы, о уланны къолун тутуп, ону булан бир янгъа тайып: – Сен магъа не айтмагъа сюесен? – деп сорай.
Иса огъар: – Мен сагъа не этгенни сюесен? – деп сорай. – Устаз! Мен гёрмеге сюемен, – дей сокъур.
Иса сокъурну къолундан тутуп, ону юртдан чыгъара. Сонг ону гёзлерине тюкюрюгюн тийдирип, ону уьстюне къолларын сала ва: – Гьеч зат гёремисен? – деп сорай.
Амма Иса ону къолун тута ва гётерип тургъуза. Яш тура.
Шонда Рум асгерлер, минг асгерни башчысы ва ягьудилени къаравуллары Исаны тутуп байлайлар.
Олар Павелни Ареопакъгъа алып барып: – Сен яягъан бу янгы илму не затдыр?
О да шо уланны асгербашыны янына алып гелип, огъар булай дей: – Тутулгъан Павел, мени чакъырып: «Бу уланны минг асгерни башчысыны янына элт, муну огъар айтмагъа сюеген бир сёзю бар», – деп айтды.
О булай жавап бере: – Ягьудилер, тангала Павелни ишине, сайки, янгыдан тындырыкълы кюйде къарамакъ учун, ону ягьудилени оьр мажлисине алып гелтирсин деп, сагъа тилемеге сёйлешип айланалар.