6 Бир бирибиз булан савболлашгъан сонг, биз гемеге миндик. Олар да уьйлерине къайтып гетдилер.
О шоссагьат къайтып атасыны янына гете. Хыйлы арекденокъ да ону гелегенин гёрюп, атасы огъар языкъсына. Чабып барып, ону бойнундан къучакълап оьбе.
О оьз халкъыны янына гелген, амма халкъы буса Ону къабул этмеген.
Сизин гьар биригиз гьар якъгъа чачылып гетежек заман геле тура. Гелме де гелген. Гьаригиз уьйлеригизге къайтажакъсыз, барыгъыз да Мени къоюп гетежексиз. Амма Мен янгыз тюгюлмен, Мени булан Атам бар.
Ондан сонг якъчысына: – Бу сени анангдыр! – дей Иса. Шо замандан сонг Исаны якъчысы Мариямны оьзюню янына, уьюне ала.
Сонг оланы гьариси уьйлерине къайта.
Амма шонда иман къардашым Титни тапмагъаным саялы, юрегим рагьатлыкъ тапмады. Шогъар гёре, мен олар булан савболлашып, Македониягъа бармагъа деп ёлгъа тюшдюм.