Бираз ари тайып, О ерге де къапланып, булай дуа эте: – Атам! Эгер имканлы буса, Мени бу къысматдан къутгъар! Амма Мен сюеген кюйде тюгюл, Сен сюеген кюйде болсун.
Эфесде яшайгъан бары да ягьудилеге ва греклеге бу иш эшитилгенде, олагъа уллу бир къоркъув тюше. Олар Раббибиз Исаны атына гьюрмет булан янашагъан бола.
Бары да бу ишлер болгъандан сонг, Павел Македония булан Агьая вилаятларындан таба Ерусалимге бармагъа токъташа. О: – Ерусалимде болгъандан сонг, мен Румгъа да бармагъа герекмен, – дей.
Мени мурадым инсанланыки йимик болгъан буса, мен Эфесдеги къыр жанлар булан ябушуп не эте эдим дагъы? Магъа ондан не пайда бар? Эгер де оьлгенлер тирилмей буса, «ашайыкъ ичейик, тангала биз оьлебиз чи!»