30 Сонг оланы къыргъа чыгъарып, туснакъчы: – Бийлерим! Къутгъарылмакъ учун мен не этме герекмен? – деп сорай.
Сиз гертиден де товба этгенигизни гёрсетеген кюйде яшагъыз.
Насиплилердир рагьмулулар! Аллагь олагъа рагьму этежекдир.
Халкъ огъар: – Биз не этмеге герекбиз? – деп сорай.
– Гьей адамлар, сиз этеген недир? Биз де сизин йимик бир инсанларбыз. Сиз шо тарыкъсыз затланы къоюп, кёклени, ерлени, денгизлени ва олардагъы бары да затны яратгъан гьакъ Аллагьгъа сужда этсин деп, сизге Сююнч Хабарны алып гелгенбиз.
Бу къыз, Павелни ва бизин артыбыз булан юрюй туруп: – Бу адамлар – Аллагьу Тааланы къуллары. Сизге къутгъарылывну ёлларын гёрсетелер, – деп къычыра эди.
Шолай буйрукъ алгъандан сонг, туснакъчы да, оланы туснакъны лап ич бёлмесине гийирип, аякъларын бугъавлап бегите.
Бу сёзлени эшитгенде, жыйылгъанланы юреклери ярыла. Петерге ва оьзге элчилеге: – Къардашлар, энни биз не этме герекбиз дагъы? – деп сорайлар.
«Я Рабби, мен не этейим?» – деп сорадым. Раббибиз магъа: «Туруп, Шамгъа бар. Сен этмеге герекли затлар сагъа онда айтылажакъ», – деп жавап берди.
Гьали буса тур, шагьаргъа бар, сен не этме герек болажагъы сагъа онда айтылажакъ, – дей Иса.
Неге тюгюл де, рагьмуну билмейгенге Аллагьны дуваны рагьмусуз болар. Рагьму буса дувандан оьр чыгъып токътар.