Мен сизге тилде пасигьлик ва гьакъыл бережекмен, сизге къаршылыкъ гёрсетегенлени гьеч бириси де не ону инкар этмеге, неде огъар къаршы турмагъа болмажакъ.
Шо саялы биз барыбыз да разилешип, бир нече адамны сайладыкъ ва бизин сююмлю Барнаба ва Павел булан бирликде оланы сизин яныгъызгъа йибермеге токъташдыкъ.
ва ону бары да балагьлардан къутгъаргъан. Аллагь огъар гьакъыл берген ва Мисрини пачасыны ягъындан рагьму гёрсетген. Пача да ону Мисриге ва оьзюню къаласына гьаким этип салгъан.
Гьанания гетип, шо уьйге гире. О Савулну уьстюне къолларын салып: – Савул, къардашым, гелеген ёлунгда сагъа гёрюнген Раббибиз Иса, сен янгыдан гёреген болсун ва сен Аллагьны Ругьундан толсун деп, мени йиберди, – дей.
Балики де, сен Ону зор рагьмусун, сабурлугъун ва чыдамлыгъын гёрюп ярамайсандыр? Аллагьны рагьмусу сени товба этивге бакъдырагъанын сен англамаймысан дагъы?
Эгер арагъыздан биригизни гьакъылыгъыз етишмей буса, о Аллагьдан тилесин, О да берер. Неге тюгюл де, Аллагь гьар кимге чомарт кюйде ва гьеч бир оьпкелевсюз берер.
Раббибиз къайтып гележекмен деген ваъдасын яшавгъа чыгъарма гечигип турмай. Буса да биревлер шону гечигив деп гьисаплайлар. О сизге бакъгъан якъда сабурлукъ эте, неге тюгюл де О биревню де ёкъ этилгенин сюймей. О бары да адамлар товба этгенин сюе.