Павел ва Барнаба онда узакъ заман къалып, Раббибизни гьакъында тартынмай сёйлейлер. Раббибиз буса, олардан таба аламатлар ва муъжизатлар гёрсете. Шоллукъда, О Оьзюню рагьмусу гьакъда элчилер сёйлейген сёзлени гертилей.
Петерни ва Югьанны тартынмайгъанын гёрюп, олар охуп уллу билимлер алмагъан адамлар экенин англагъан заманда, Исрайылны башчылары ва тамазалары гьайранлыкъ этип къалалар. Иса сав заманында Ону булан бирче болгъанын да билелер.
Амма иманлыланы жыйынында англашылмайгъан бир тилде он минг сёз сёйлемекден эсе, башгъаланы да уьйретмек учун, гьакъылым булан беш сёз сёйлемеге сюер эдим.
Амма Сыйлы Язывларда оьзюню гьакъында: «Мен иман салдым ва шо саялы да сёйлеме башладым», – деп язылгъан бир йимик иманыбыз болгъан сонг, биз иман салабыз ва шо саялы да сёйлейбиз.