Павел сёйлемеге де башлагъынча, Галлион ягьудилеге: – Гьей ягьудилер, эгер бек яман иши яда авур жинаятчылыгъы саялы айыплай эдигиз буса, сизге тынгламагъа мени себебим болур эди.
– Тез болсун, геч болсун – башгъалыгъы ёкъ. Янгыз сен тюгюл, магъа тынглайгъанлар барысы да, бу шынжырлар булан бугъавланып тюгюл, мени йимик болсун деп, мен Аллагьгъа ялбараман, – дей Павел.
Гьали сизин оьзюгюзге тарыкъ болагъан бары да затыгъыз бар! Сиз бай болдугъуз! Бизсиз де сиз пачалар болдугъуз! Гертилей де, сизин пачалар болгъаныгъызны мен нечакъы да сюер эдим, балики, шо заман сизин булан бирче биз де пачалар болуп къалар эдик!
Нечакъы илыкъсам да айтып къояйым: бу ерде биз, гёрюнюп турагъаны йимик, гючсюз болуп чыкъдыкъ! Амма башгъалар тартынмайлы макътанагъан зат булан мен де тартынмайлы макътанмагъа боламан (шону да мен гьайгевлюгюмден сёйлеймен).
Мен гьайгевлюк этдим, амма мени шолай этмеге сиз борчлу этдигиз. Мени сиз оьзюгюз макътамагъа герек эдигиз, неге тюгюл мен бир зат да тюгюл бусам да, мен шо «уллу элчилерден» гьеч яман тюгюлмен чи.