19 Биз Аллагьны ва бир бирибизни сюебиз, неге тюгюл О бизин башлап сюйген.
Мен сагъа айтайым неге экенни: о кёп сюе, неге тюгюл де кёп гюнагьлары гечилген. Кимни гюнагьлары аз гечиле буса, о аз сюе.
Мени сиз сайламадыгъыз, сизин Мен сайладым. Барып емиш гелтиригиз деп, сизге иш де тапшурдум. Мен сюеген зат – шо емишлер узакъ сакъланагъан емишлер болмакъдыр. Шо заман Атам, Мени атымдан не зат тилесегиз де, сизге бары да затны бережек.
Аллагь дюньяны олай сюе чи, Оьзюню биргине бир Уланын огъар берип къойду. Уланына иман салагъан гьар ким оьлмесин учун, даимлик яшав алсын учун, О шолай этди.
Амма бизин яшавубузда Аллагьны Ругьуну емиши будур: сююв, къуванчлыкъ, парахатлыкъ, сабурлукъ, рагьму, чомартлыкъ, аминлик,
Сююв биз Аллагьны сюегенлигибизде тюгюл, гюнагьларыбызны гечдирмек учун, къурбан этип Уланын йибермек булан Оьзю бизин сюегенин гёрсетгенликде.
Ким: «Мен Аллагьны сюемен», – деп де айтып, иман къардашын гёрюп ярамай буса, о ялгъанчыдыр. Гёрюнюп турагъан иман къардашын сюймейген Оьзюн гёрюп болмайгъан Аллагьны нечик сююп бола?