О бу сёзлени сёйлеп турагъанда, кёкден нюрлю бир булут гелип, оланы уьстюнде салкъынлыкъ болдура. Булутдан таба: – Бу Мени Сююмлю Уланымдыр, Бу Мени къуванчымдыр! Бугъар тынглагъыз, – деген бир сес чалына.
Эпафродитден таба сиз магъа тарыгъындан да артыкъ зат йиберип гелдигиз ва гьали мени бары да затым бар. Бу буса Аллагь рази къалагъан ва къабул этеген бир арив ийисли къурбан йимикдир.
Сиз Раббибизге лайыкълы болгъан яшав булан яшасын деп, гьар бир ишигизде О ушатагъан кюйде иш гёрсюн деп, гьар рагьмулу ишде сизин загьматыгъыз натижа берсин деп, сизин Аллагьгъа тюшюнювюгюз артсын деп, биз дуа этебиз.
Эгер арагъыздан биригизни гьакъылыгъыз етишмей буса, о Аллагьдан тилесин, О да берер. Неге тюгюл де, Аллагь гьар кимге чомарт кюйде ва гьеч бир оьпкелевсюз берер.
Бир биригизге гюнагьларыгъызгъа мюкюрлюк этигиз ва бир биригиз учун дуа этигиз. Шо заман Аллагь сизин сав этер. Муъмин адамны дуасы гючлю ва таъсирли болур.
Биз Аллагьны алдына тартынмайлы гелип болагъаныбызны себеби шудур: биз Ондан Оьзю рази къалагъан не затны тилесек де, О шону къабул этер. Биз Аллагьгъа инанабыз. Оьзю сюеген гьар не затгъа къыйышывлу болуп биз не зат тилесек де, О бизин эшитегенге инанабыз.