Ибрагьим де огъар: «Гьей балам! Эсинге гелтир чи, оьз яшавунгда сен кёп кёп ниъматланы алдынг, Лазар буса янгыз азап гёрюп турду. Гьали буса о мунда кеп чеге, сен азап чегесен.
Сиз де шолай гьали пашмансыз. Амма Мен дагъы да къайтып сизин гёрежекмен, сизин юреклеригиз сююнчден толажакъ. Сизин шо сююнчюгюзню сизден бирев де чыгъарып алып болмас.
О оьзюне нечакъы гьайбатлыкъ ва макътавлукъ гелтирген буса, огъар шончакъы къайгъы ва азап гелтиригиз. О: «Мен бир тул къатын тюгюлмен. Мен пача къатын йимик олтургъанман. Мен бир заманда да пашманлыкъны гёрмесмен», – деп макътанды.