О заман Огъар: – Сени Атанг къайдадыр? – деп сорайлар. – Сиз не Мени, не Атамны танымайсыз. Сиз Мени таный болгъан эдигиз буса, Атамны да таныр эдигиз, – деп жавап бере Иса.
Гьакъыллы сёзлени буса биз ругь якъдан чыныкъгъанланы арасында сёйлейбиз. Амма бу гьакъыллылыкъ не бу дюньяны, неде бу дюньяны гьечге айлана барагъан гьакимлерини гьакъыллылыгъы тюгюл.
Алда мен капирлик этдим, гьызарлап юрюдюм, хатирлер къалдырдым. Амма Аллагь магъа рагьму этди, неге тюгюл де мен шо затланы англавсузлугъумдан ва иманым ёкълугъумдан эте эдим.