“Jerusalam yaab, Jerusalam yaab, nim ban ku bilinlem, ki ji gabir u tooi ban wee u tun bi ni ban ni itangbagin, nfim miŋaa wee n gbaar n lagin ni ke ukool kaah ti lagin u buwaab ki ŋa u jiɛgin man nin, amaa le naa chee.
Ni nan le ye Uwonbɔr kaah len man: Nwonween dan dulinya nan yaan na, amaa bininfob jiɛ libunbɔnl le ki jon nwonween, nan bu-n bi toon biɛn nan ye tibir le.
Ni laa tun ki ban tijiir tan li bii, amaa ni li gbaar ban tijiir tan li che ni kan limiɛfol lan kaa jɔɔ diɛm, tan wee Uninfosaal a Bigin yin sei ni-n. Uwonbɔr wan ye Baa-n le ta u cheem a daagim ki paan u bu.”
Le Kinaaŋ nin ki bɔɔnh nin len ke, “Dan!” Wee ki che wan gbir nlen ke, “Dan!” Nnyunyum jɔɔ wan ke, ni che un dan; le wan ban ke ni che un gaam limiɛfol a nyum sei kaam man ye yɔli.