17 О Иосиф пхэнляс: — Та со, мэ кан керав асавко? Екх одова, кастэ аракхлило о кадеи, кан овэл мо иргати, ай тумэ джян тумарэ дадэстэ лачимаса.
Нащи Ту керэс асавко, тэ мударэс э надошалэн э дошалэса, нащи керэс э надошалэски тай э дошалэски екх. Нащи Ту керэс аякха! Та со, о Цындомари алаи э пхуяко кан керэл начячипэ?
кай ту на кан керэс амэнги джюнгалипэ, сар амэ на астардям тут, ами самас туса сальтя лаче тай муклям тут лачимаса. Акана ту алгыштимэ э Сагбуса э Яхвэса.
Ко трито дес о Иосиф пхэнляс лэнги: — Керэн, со мэ кан пхэнав, тай кан ачён дживиндэ, вай мэ трашав катар Дэл.
Ов пхэнляс: — Лачё, мэ овэл аякха, сар тумэ пхэнэн: кастэ кан аракхлёл о кадеи, одова кан овэл мо иргати, ай авэра на кан овэн дошалэ.
— Со амэ тэ пхэнас мэ сагбуски? — пхэнляс о Иуда. — Сар амэнги тэ зборизас? Сар тэ галярас амаро чячипэ? О Дэл пхутэрдяс э дош тэ иргатенги. Акана амэ иргатя мэ сагбуски — ли амэ, ли одова, кастэ аракхлэ о кадеи.
Дэчи о Иуда пашыло лэстэ тай пхэнляс: — Мангав тут, мо сагбус, мук тэ иргатес тэ пхэнэл збора. Ма холязэ тэ иргатески, хоч ту — сар о фараони.