27 Ов пхучляс лэнго такати, дэчи пхэнляс: — Ами сар си тумаро пхуро дад, савэстар тумэ пхэнэнас манги? Дживиндо ов дага?
О дад пхэнляс лэски: — Джя дикх, алаи лачё тэ пхралэнца тай э атарэнца, тай эла пхэн манги. Ов пхэнляс лэски адава ки ливади Хеврон, тай о Иосиф гело андэ Шэхем.
О Иосиф пхэнляс: — На мэ, ами о Дэл кан пхэнэл э фараонески лачё галярипэ.
Амэ алаи о чявэ екхе дадэски. Тэ иргатя чяче мануша, на душманя.
Ай он пхэнлэ: — Тэ иргатя сас дэшудуй пхрала, чявэ екхе дадэски, саво бэшэл опэр пху Ханаан. О тикно ли анкха амарэ дадэса, ай о екх нанай.
Он пхэнлэ: — Одова мануш алаи пхучелас амэн амэндар тай амарэ хорандастар: «Дживиндо дага тумаро дад? Нанай тумэн генэ пхрал?» Амэ пхэнасас лэски, со пхучелас. Катар амэ джянасас, кай ов кан пхэнэл: «Анэн атхэ тумарэ пхралэс»?
О Иосиф пхэнляс пэ пхралэнги: — Мэ — о Иосиф! Дживиндо дага мо дад? Ай о пхрала нащи пхэнлэ ништо — аякха он сас шаштимэна.