28 — Мо руп палэ ало! — пхэнляс ов пэ пхралэнги. — Аки ов, андэ мэ гонэстэ. Лэнго ило тэрдило; он андэ траш болдинэпэс екхаврэстэ тай пхэнлэ: — Со адава кердяс амэнца о Дэл?
О Исаак алаи изранило тай пхэнляс: — Кон эсас одова, саво мудардяс гайванес тай андяс манги? Мэ халём лэс ангал отхэ, кай ту алян, тай алгыштым лэс. Ов акана да кан овэл алгыштимэ!
Он алэ пумарэ дадэстэ ко Яков ки пху Ханаан, пхукавдэ лэски алаестар, со лэнца уло. Он пхэнлэ:
О Яков пхэнляс лэнги: — Тумэ ачявдянус ман би пуенго. О Иосиф тай о Симеон амэнца нанай, ай акана тумэ манген тэ лэн э Вениаминес. Алаи болдиндило мамуй мандэ!
Ов пхэнляс: — Алаи лачё, ма трашан. Тумаро Дэл, о Дэл тумарэ дадэско, тхэдяс адава мангин андэ тумарэ гонэ. Ай ман динэ тумаро руп. Дэчи ов андяс лэндэ э Симеонес.
Он кан овэн бизораки катар траш ангал хурдярдипэ, кай авэл опэр дюняс, тай джи опрунэ зора кан изран.