22 О Рувим пхэнляс: — Мэ вай пхэнавас тумэнги, ма керэн бэзя мамуй ко чяворо, ай тумэ на шунлянус! Акана авэл покиндима андар лэски ратэстэ.
О Сагбус о Яхвэ пхэнляс: — Со ту кердян? О рат тэ пхралэско пхэнэл Манги андар пху.
Он на тюшундиенас, кай о Иосиф галёл лэн, вай ов зборизэлас лэнца манушэса, саво джянэлас лэнги чиб.
О Иосиф пхэнляс пэ пхралэнги: — Мэ — о Иосиф! Дживиндо дага мо дад? Ай о пхрала нащи пхэнлэ ништо — аякха он сас шаштимэна.
Кана о дад муло, о пхрала э Иосифески тюшундылар: «Кай о Иосиф тэ гаравэл холи амэнги тай акана тэ кан покинэл амэнги андар алаи ко джюнгалипэ, саво амэ лэски кердям?»
Амэ мардэ андар амарэ дилэндэ, диндилям андар джюнгалимастэ, саво кердям. Ай Адава Мануш на кердяс ништо джюнгало.
Кана о аканутнэ дикхлэ, кай опрал Павлэско васт салындиел сап, он лилэ тэ пхэнэн екхаврэски: — Чячес адава мануш мударимари: ов кутардыпэс катар моря, ай э дэвлинка э цындоски на мукел лэс тэ ачёл дживиндо.