“Jerusalem! Jerusalem! God nɨpe manö hagep bɨ nɨpe kalöp a göm yua gau, nɨhön gɨnɨg pör kabö ud pak lɨbimŋ Kɨƚakɨƚ pi ud auan mo gau löp rö u, yad pör ñɨ pai ne gau ud aij gɨnam, a gem, nɨŋbin u pen yɨp iru nɨŋmim wɨhö gɨpim.
Jon aka bɨ ram mɨnöŋ iƚ i bɨ ap yad bɨ aigale bɨ rö mɨdpin u hagnab u, yɨp nan kub wasö. Pen kale Jon manö haga u nɨŋmim, manö nɨŋö yabɨƚ a gɨmim nɨŋ udmim, kamɨŋ arnabim a gem, Jon manö yɨp anɨg göl haga, a gɨpin.
Manö anɨbu rö, Aisaia nɨpe God manö haga rö kalɨ kƚiñ rɨköm haga, “Nɨŋim! Yad daun kub Saion kabö ap lɨnö, nɨbi bɨ ma adö anɨbu lɨ yuö ap lug paknaböl; pen nɨbi bɨ nɨp nɨŋ udnaböl gau, God nɨp nɨŋöm ana udagnaböl,” a ga.