Anɨb u, kale pör pör nɨŋ aij gɨmim, God nɨp sabe göl gɨ nöp mɨdmim hagmim, ‘Nan anɨb gau hanɨp al pak lagnɨm; ne hanɨp abad mɨdö kamɨŋ arun, am Bɨ Ñɨ nɨpe amgö ilö adö nɨpe u mɨdaiun,’ a gɨmim,” a ga.
Pen God nɨpe mab olip lö kɨd nöd nɨbö gau hak yuöm, kalöp olip lö be gau nɨbö rö dapöm dɨm ñö, dɨm ñöl mɨdpim. Anɨb u me, mab olip nöd nɨbö u kamɨŋ mɨdöm mɨnöŋ yaŋ nɨbö ñɨg u udö, lö hain nɨbö u mɨd aij göp.