13 “Kale manö i nöp hagmim, ‘Sɨb aŋ yaŋ hon hanajun magö u, bɨ nɨpe gau apöm, wip he mɨlö u si ud arbal,’ a gɨmim.
Hageia, Jisas haga, “Me hagpan u. Pen kale magöŋhalö nɨŋim! Yad kalöp hagabin, yad Bɨ Kub kƚö ke yabɨƚ u ñɨmagö yɨjɨg böŋ nɨpe lau adö mɨdem, kumi bad adö au amem mɨnöŋ naböŋ iƚ i aueinabin u nɨŋnabim,” a ga.
Hag ñeila, bɨ God nɨp nan sabe gep bɨ kub gau amöm, bɨ manö ud asɨkep aip manö hag adö añɨ löm, ami bɨ anɨb gau kalɨp mani kub ñöm hagla,
Anɨg hagpe, gapna Pailod manö anɨbu nɨŋnab u, hon nɨp aip hagno, kalöp marö rɨmnap ñagnab,” a gɨla.