19 “Hainö mɨd damöm, bɨ wög gɨ ñeb anɨb gau bɨ kub kale u ado gɨ apöm, mani ñɨbin anɨbu nɨhön nɨhön gɨpal, a göm, kalɨp hag nɨŋnab.
“Pen bɨ nɨpe hag lɨnab anɨbu mɨd damöm, bɨ kub mɨñi auagnab, a göm,
Pen bɨ mani wan dausan udnab u, damöm, uƚöm udöm mɨnöŋ ñɨnab.
Pen nɨbi praj anɨb gau kale magöŋhalö amjaköm, abad mɨdlö mɨdlö, bɨ nɨbi udnɨg gɨnab u yɨŋɨd auageinab me, uhön auö hon han arnaböl.
Manö hagabin i rö, Depid u rö nöp hadame nöp God Manö u kalɨ kƚiñ rɨköm, nɨbi bɨ nan aij ap gagnaböl pen God kalɨp nɨbi bɨ aij yad a gɨnab gau ñɨñɨ lɨnaböl, a ga. Nɨpe haga,
Nɨhön gɨnɨg: hon magöŋhalö am Krais amgö ilö adö nɨpe au mɨdno, mɨñi hañ romaŋ halö mɨdun nɨhön nɨhön gɨpun, aij gɨpun aka aigöl gɨ rö gɨpun u nɨŋöm, pen anɨbu rö ñɨnab.
Añ mam aij yad. Kale iru nöp manö hag ñeb bɨ mɨdaiun, a gɨmim, nɨŋagmim. Nɨhön gɨnɨg: hon manö hag ñeb bɨ gau, manö kub kƚö rö nɨŋnabun.