32 “Kale nɨŋbim, mab rauan uɫaŋ sɨƚɨp löm, söl pɨdöŋ gɨnɨg gab nɨŋöl gɨ, sɨdö lɨnɨg gab a gɨmim nɨŋbim.
Aƚɨŋ magö kub hagö nɨŋöl gɨ, ejol nɨpe gau hag yuö, nɨbi bɨ nɨpe, udnabin, a göm hag la gau udnɨg, ram mɨnöŋ iƚ i mɨdöp mɨdöp rö gau gau amöm, udöm nɨp daunaböl.
Anɨb u rö, hainö nan hagpin gau gö nɨŋöl gɨ, ‘Bɨ Ñɨ nɨpe ado gɨ aunab ñɨn u mɨñi söl yabɨƚ mɨdöp; magö pro marap mɨdöm, apjaknab,’ a gɨmim, nɨŋnabim.