Bɨ hain aubal gau, bɨ nöd aubal gau aip adɨp adɨp ñɨnɨg, ñɨnabin. U nan yad. Anɨb u, bɨ rɨmnap ai gɨnɨg göm wasö gɨnabölŋ Kalɨp haƚöwaƚö ñɨbin u, ne ai gɨnɨg gɨmön mulu lugöpŋ Mani ñɨbin u ud ram ne aru!’ a ga,” a ga.
Anɨg hagnabim u pen kale bɨ kub an rö mɨdmim, manö nɨpe u naböŋ udnabim? Adö anɨbu rö, God Manö u bɨ ne Aisaia kalɨ kƚiñ rɨköm haga, “Bɨ ap mɨnöŋ udöm, rin cög ap gö, ‘Yɨp nɨhön gɨnɨg anɨg göl gɨpan,’ a göm pen ado göm hagagnab. Wasö yabɨƚ!” a ga.