“Nɨbi bɨ gau yɨp lau adö arun a gɨnaböl u pen gasɨ kub kale areinab nɨme nap, nɨbi ñɨ pai, nɨñɨn nɨmam kale, aka hañ romaŋ kale ke u, yad nɨŋnö nɨbi bɨ yad mɨdaiöl rö lagöp.
Anɨb u, kale pör pör nɨŋ aij gɨmim, God nɨp sabe göl gɨ nöp mɨdmim hagmim, ‘Nan anɨb gau hanɨp al pak lagnɨm; ne hanɨp abad mɨdö kamɨŋ arun, am Bɨ Ñɨ nɨpe amgö ilö adö nɨpe u mɨdaiun,’ a gɨmim,” a ga.
Anɨb u me, nɨbi bɨ kale Nap hib nɨpe haglö adö arnab u rö, Ñɨ nɨpe hib u abe u rö nöp haglö adö arnab. Pen nɨbi bɨ God Ñɨ nɨpe u nɨp nɨŋöm, hib nɨpe haglö adö aragnab gau, Nap Ñɨ nɨpe hag yua u abe u rö nöp hib haglö adö aragnab.
Pen Sadis nɨbi bɨ rɨmnap ne gau waƚɨj kale gɨpe prɨ gagöp; manö aij yad nɨŋ udöm, hagöp rö nöp göl gɨ mɨdpal rö, kale waƚɨj rud löm, yad aip ajeinabun.