Bɨ Kub Jisas manö anɨbu kalɨp hag pɨs gö nɨŋöl gɨ, God nɨp udöm, ram mɨnöŋ nɨpe kumi kabö adö laŋ au ud ara. Ud arö, God ñɨmagö yɨjɨg nɨp lau adö asɨka.
Pen uri yad mɨdpan u nɨnabin rö, kale ke halö mɨdeinaböl. Bapi Uɫ! Ne kƚö ke halö mɨdpan rö, yɨp hagaina yad u rö nöp mɨdpin. Hib kƚö ke yabɨƚ ne u udmön, kalɨp rarö raumön, hol apɨl jɨm ñöl mɨdpul rö, kale anɨb unbö rö nöp jɨm ñöl mɨdaiöl.
Nan magö hij gɨnɨg gab u udun, a gɨmim wög kƚö gagmim; God nɨpe Bɨ Ñɨ nɨpe nɨŋebir hagö aua rö, nan magö pör mɨdep nɨpe ñɨnab u udun, a gɨmim, wög kƚö gɨmim,” a ga.
Juda nɨbi bɨ gau aƚi gu gu göm hagla, “Bɨ i, nɨme nap nɨpe u hon ke nɨŋbun. Nɨpe Josep ñɨ nɨpe Jisas nöp. Anɨb u, nɨpe aigöl gɨ hagöp, ‘Yad kumi kabö adö laŋ au nɨbö aubin,’ a göp?” ö gɨla.