“Anɨb u, Juda nɨbi bɨ gai i nɨŋim! Kale Juda kai, God manö aij u arö gɨpim rö, nɨpe hagö, manö aij anɨbu Juda nɨbi bɨ wasö mɨgan rɨmnap arnab nɨŋöm kale manö anɨbu udnaböl,” a ga.
God Manö hadame gau haga, Juda nɨbi bɨ wasö gau, God manö hagöp u nɨŋ udlö, God kalɨp nɨbi bɨ kamɨŋ aij yad a gɨnab, a ga. Adö anɨbu nöp, God Manö hadame nöp Krais manö aij u Ebraham nɨp haga, “Ne mɨdpan u me, God nɨpe nɨbi bɨ gau magöŋhalö nan aij ñɨnab,” a ga.
Anɨb u, ram mɨnöŋ aij anɨbu aramun, God aip mɨdun ake lun mɨd aij gɨnabun a ga manö u, kƚö gun, nɨŋ ud pɨdöŋ gun, God Manö hagöp rö nöp göl gɨ mɨdaiun. Anɨg unbö rö gɨnabun u, Isrel nɨbi bɨ nöd God manö haga u nɨŋ udagöm ram mɨnöŋ aij aragöm, ap lug pakla rö u, hon nɨbi bɨ añɨ ap unbö gagnab.
God gö Krais manö aij u Isrel nɨbi bɨ kalɨp hag ñɨlö nɨŋla rö, hanɨp u rö nöp Krais manö aij u hag ñɨlö nɨŋno. Pen Isrel nɨbi bɨ Krais manö aij u nɨŋöm, nɨŋö hagöp a göm, nɨŋ udagla. Anɨb u, Krais manö aij u kalɨp gɨ ñaga.