“Kale nɨbi bɨ al pak lɨbal bɨ gau nɨŋmim pɨñɨŋ gagmim. Kale yɨharɨŋ hañ bad u nöp al pak lɨnaböl; ana u halö gɨ naij göl rö lagöp. Pɨñɨŋ gɨnɨg me, Bɨ Kub nɨbi bɨ hañ romaŋ abe ana abe mɨgan mab ke inab yaŋ yunab u nɨp pɨñɨŋ gɨmim.
Ram mɨnöŋ gau iru nöp munmon kub yabɨƚ udöm, kɨyö kub alöm, mɨña kub yabɨƚ göm gɨnab. Nan kumi kabö adö laŋ au ke hain nɨbö löm, nan unbö ke pɨñɨŋ gep rö adö laŋ au lɨnab.
Anɨg gabön u, God gö, ñɨn bad ap amgö ne we gö sɨdö mailö nɨŋagnabön,” a ga. Pol manö anɨbu hagö, adɨŋ Ba-Jisas nɨŋa, kumi pɨr rö bad ap amgö nɨpe harɨkö böŋ nöp sɨb ga. Anɨg gö, bɨ ap yɨp ñɨmagö ud adan yamaŋ, a göm, ud rɨrɨkoƚ göl gɨ mɨdeia.
Adö anɨbu, adan hon ap mɨdageinab. God nɨp pɨñɨŋ gun, manö kub u abe, mab mɨɫaŋ kub God koƚmaƚ nɨpe gau kalɨp in hij gɨ lugnɨg gab u abe abad mɨdeinabun.