‘Pol, ne pɨñɨŋ gagmön! Mɨdmön, bɨ kub Sisa mɨdöp au ammön, manö kub nɨŋnabön. Pen nɨbi bɨ ñɨg magɨb raul mɨgan mɨdpal gau, God kalɨp u rö nöp abad mɨdö umagnaböl. God nɨpe nöp mög nɨŋöm, kamɨŋ mɨdep magö kale u nape ñöb,’ a göp.
Kale piral anɨg gɨlö nɨŋöl gɨ, Pol nɨŋöm, Julias ami bɨ nɨpe gau aip kalɨp haga, “Bɨ ñɨg magɨb wög gaböl i, kale ñɨg magɨb pro u udöm pɨnɨŋ gɨ areinaböl u, kale magöŋhalö um haknabim,” a ga.
God Manö u kalɨ kƚiñ rɨköm hagla, “Nɨbi bɨ God hagöp rö gɨpal gau uɫham yabɨƚ kamɨŋ arnaböl; anɨb u, nɨbi bɨ God Manö udagöm, nan si nan naij gɨ mɨdpal gau, kale aigöl göm kamɨŋ arnaböl?” ö gɨla.