Judah mihe’n anhri, “Moab mihei kha heituk a a’nlensak hei mo ti kanthei. Anmani an-êng kase khana inlûrsak hei ti kanmanhret, tâk an-inlensakna kha akarōk kae.”
Rōngpu’n ahri, “Ke’n kami Israel kapek hei ram akasukset, Israel inhnaipui hei hneng hri sik ṭhahrep kanei. Ke’n khava mikaṭhamak-hei kha anram shunga inphut, kahar phoisōt kapōa kalosōt sik hei, khana Judah kha anmania inphut kahuksōt sik a kae.
Moab kha inlensak hranghra! A’nlensakna, a’n-êng setna, khana heituk a ersōna kahrok mihei mo, khana heituk a anbinga a’ndon hei mo ti kha katheisō jo.
Amanu intheng makna kha kabeitak a inhmusōt, tâk-kha avâng setna kha heitea donmak a kae. Ama tlâksukna hi ṭit ka-omhêr; tute’num ama bômtor mak. Aka-en kada he’n antor jo, khana Rōngpu hneng inthōpuina sik ka-ônga kae.
A-inrepui he’n asōngkot anvōkkhōi ning khan khava hnengtak a khan heikangir che. Jerusalem nei leh hao akarôn sōt hei khana anmani kâra insemna kaneihei khava khōhmehei kapōhrep a khan nang um ṭhamak che.