10 Rōngpu’n ati, “Khava ning Jerusalema Nga Kekot a mi kaṭap rasa nanthei sik. Khōpui ather insak ṭhen shunga mi inkōi rasa khana tlâng heia invōk-inthat rasa nanthei sik.
Naiha kaphu kapōa nuhmei kaṭap rasa, nuhmei inkhat in sa ahma kakei amatet a a-inkōi rasa kapōa kathei. Khavakha akaphuk sântor lo Jerusalem rasa kae, akut arazit a ati, “Kei inhmang jo eng! Anmani kei kathat sik a kahong jo hei.”
Kathihei kha limhei leh maichâmhei akimvea khana hmebung inshânga, tlâng chunga, thingkung in-êm hnōia, sasōkung kalen hnōia, anmani’n limsyem hnenga ro-inthoina anleitōkna hmun rakip a inchai kathek sik hei. Khava sōa mi rakip in kei hi Rōngpu eng kae tia anmanhret sik jo eng.
Khava kani ning reng-innpuia hlasakna kha ṭajai suina’n athleng sik. Hmun rakip a kathi kalōng kasip sik jo. Kathi kalōnghei kha marûk a anhlonsōt sik jo hei.”
Rōngpu kha ṭongtan hmun a a’n-ong sik kani kha kahnai jo; khava jâra ama hmaikunga sip ti una om ruh. Rōngpu’n amihei kha inthoina tōk sik a intluk jo khana Judah kavōk-khōi sik a inrepuihei kha abek jo hei.