Anmani tûte’num akhō-aven inkhat hnenga Rōngpu kha amanhretna sik a manthei mak jo ning, ajârchu akasina inphut akalen katlunga kei anmanhret pet sik jo eng. Ke’n ansetna karangei mandam sik hei, khana anṭhena hei mandon mak jo hei ning. Rōngpu ke’n kahri jo kae.”
Khava jâra anhleihei kha akapu ather hei hneng khana annuhmeihei kha pase ahlop-hei hneng kapek sik jo hei. Mi rakip, akalen leh akasin in malung intheng loa sêr jongna sik antlo jo. Sânkathemhei leh thempuhei kapha’num mi anhōn heia kae.
Mipuihei khan Paul ṭōntlo kha anhmu pha an-Lycaonia ṭonga, “Pathenhei mihring kapō hongkachang heia nihnenga jōng kaṭum jo hei!” tia ông le’nphut jo hei.
Anmani’n chu heitik leh mo ahe’n thling sik a-emak leh sōkphutrōia aheikapura akathi sik tia anleihngâk a kae. Tâk-kha phat kasôttak an-en jo katlunga heite ati mak jo pha, anmandonna kha anthlenga, “Ama hi Pathen inkhat kae!” anti jo.