Moses’n amasôn hei, “Ṭitmak ruh! Nan-omna hmun a khan ngir et ruh, Rōngpu’n nangni hukna sik a heimo atlo ti kha tuning nanhmu sik; hiva Egypt hei hi hmuhêr nôk mak jo tin chei.
Nangni ṭimak ruh – ke’n ka-ompui chei! Kei nan-Pathen eng kae — heite inkhatbek in maṭhitmak chei rasoh! Ke’n ka’nṭangpui sik chei khana kamanhrat sik chei; Ke’n kahrung sik chei khana kahuk sik chei.
Hiva omchen insōk hi tu mo kae? Thuhming hlamjui hi tu tamantlukna mo kae? A’nphutbia khan Rōngpu kei leika-om eng, khana Rōngpu Kei a’nchaina khan ka-om sik eng.
Khava sōa ama’n ati, “Daniel, ṭitmak roh. Manhret theina naneina sik a, insinsak a omna sik a, namandon ninga inphut Pathen in naderna kha athei pek jo che. Naderna insôn sik a akahong eng kae.
Hiseng hi kathei jo, kei innok eng; ṭit jâra karakam innok jo. Kataksa hi innok inthing jo, kake intlunhrek a thontor mak eng. Pathen in keini ani kabuhlu hei akarâkna sik pha kha ahong tlung sik kha sip katia kanhngâk sik.
Peter kha hong inhea, Jesu’n alungsetpa, khōhlei thlai sâkna Jesu hneng ale’nhngapa khana, “Rōngpu, mikut a nakapek sōt sik kha tu mo?” tia akader sonle ahlop-pa kha akahnungting aleihmua kae.