20 Khava jâra Moses’n anuhmei leh asahei shakōrtung amanchōng heia, Egypt kajōna kase jo hei, Pathen in achoi sik a amanthei khōnghre kha aleichoia kae.
Nakhōnghre kha nakut a matu inna, tuipui chunga khan kalâng roh. Tui kha alang-langa inṭhen sik, khana Israel he’n tui shunga khan kahi senga hlam anhro tor sik.
Moses’n Joshua hneng, “Jînga Amalek-hei re intukpui sik a mi ṭhahrep kadei heiroh. Kei chu tlâng chunga Rōngpu’n choi roh ati eng khōnghre kha kamatua leikangir sik eng,” ati.
Ama’n Moses hneng anmani hongna ṭong amanrôna kae,
amanu’n sapa inkhat aleinei pek. Moses khan abinga inbek a “Kei hiva ram a hin khōhme eng kae, khava jâra arahming hi Gershom tia kaphō sik,” ati.
Nang in hiva khōnghre hi inchoi roh; ajârchu hin vâng hin ṭōn-inlak natlosōt sik kae.”
Khava jâra Rōngpu’n ader, “Heimo namatu?” “Khōnghre,” tia amasôn.
Khava sōa Moses’n khōnghre akalânga hlungpui kha vōi 2 ajem a, kavadung kalen inkhat tui jōng kapût sōt a mipui leh ran rakip he’n an-in jo.
Hivahi Moses’n athei pha, Egypt ram a inphut katlâna Midian ram a vaka-om jo. Khava hmun a khan sapa 2 aleinei hei.